Mongolië en zijn beestenboel

Geiten en schapen, paarden, kamelen, rendieren, koeien en yaks

De veestapel van de Mongoolse nomaden en boeren valt moeilijk te missen. Als je door het land rijdt zie je ze regelmatig op de heuvels rondscharrelen. Lekker grazend op de groene velden, zonder hekken. Zoals het overal zou moeten zijn. Helaas hebben we daar in Nederland en België niet de ruimte voor. In Mongolië is nog ruimte genoeg.

Schapen en geiten

De kuddes schapen en geiten worden vaak gehoed door een herder, het gezicht verweerd door het soms barre klimaat. Traditioneel zijn de mannen te paard, maar vaker zien we ze op een moderner ros, de bromfiets. Regelmatig gekleed in Mongoolse dracht. Een ruime warme mantel, flinke zwarte laarzen eronder en een hoed tegen de felle zon op het hoofd. Bij de meeste kuddes onderweg zien we geen mensen, de dieren dwalen op eigen houtje door het landschap.

Op sommige plekken, zoals bij Tsagaan Suvarga in de droge Gobiwoestijn wordt met emmers water uit een put gehesen en de drinktrog gevuld, waar de dorstige geiten naartoe hollen. De schapen wachten hun beurt af. Bij een van de waterplaatsen een flink stuk noordelijker zie ik een herder met zijn dochter in de weer met een grote schaar. De schapen worden, met vastgebonden poten, een voor een geschoren. Als ze van hun vacht ontdaan zijn kunnen ze weer op zoek naar verse grassprieten.

Yaks

Exotischer zijn voor ons de yaks. Hun lange haar lijkt een dikke deken die over hun rug ligt. Ook zij grazen in kuddes, een flink stuk noordelijker dan de Gobiwoestijn. Vooral de jonkies zien er mooi uit, als puppies rennen ze op hun hoge poten in draf voor onze landcruisers weg. We zien ze melk drinken bij hun moeders. We komen de yaks ook tegen in een andere vorm. Op ons bord, verwerkt als vleesgerecht in bijvoorbeeld dumplings. De meeste Mongoliërs houden van een lekker stuk vlees, maar ook voor vegetariërs is er goed eten.

Kamelen

Tweebultig en gedomesticeerd. We zien volop kamelen in de Gobi. Ze lopen vrij rond in de natuur. Bij de eerste groep houden we nog een uitgebreide fotosessie, maar al snel ontdekken we ze overal. We hebben de mogelijkheid een kamelenrit te maken bij de Khongoryn-zandduinen. Onze reisbegeleidster Ensy is zeer begaan met dierenwelzijn. Zij geeft aan dat we de rit maken met de kamelen van een lokale familie die goed voor de dieren zorgt. Na afloop van de rit worden de dieren weer losgelaten. Fijn dat de lokale agent die de reizen voor Koning Aap naar Mongolië uitvoert hier kritisch naar kijkt.

Paarden

Ook paarden zien we regelmatig. Ze rennen vrij over de Mongoolse steppen. Af en toe begeleid door een ruiter te paard of op een bromfiets. Er word in Mongolië veel paardgereden. Ook hier is Ensy kritisch. Een voorbeeld? We maken een wandeling door de Gierenvallei naar de Yolkloof. Bij de parkeerplaats waar de tocht begint staan paarden vastgebonden, zonder eten of water. Ensy wijst ons hier op en raadt aan op deze plaats geen paard te huren maar gewoon te gaan lopen. Dat geldt ook voor de paarden in het Terelj Nationaal Park.

Als we een paar dagen later naar het Tuvkhun-klooster in de Khangai-bergen gaan kan dat wandelend of te paard. Deze paarden worden wel goed verzorgd, ook hier wijst Ensy ons op. Enkele groepsleden kiezen hier wel voor de huur van een paard. Ook bij het Khövsölmeer kun je paardrijden. De paarden lopen hier vrij rond. De avond tevoren kun je bij Ensy opgeven dat je wilt paardrijden. Het aantal benodigde paarden wordt dan gevangen. Na de rit worden de dieren weer losgelaten.

Rendieren

In de omgeving van het Khövsgölmeer wonen nomaden die onder andere rendieren hoeden. Je kunt te voet, te paard of met een motorbootje naar zo’n familie. Bij een grote tipi treffen we de gezinsleden en enkele vastgebonden rendieren. Een van de dieren wordt net gemolken, een jong mag daarna bij zijn moeder melk drinken. De rendieren worden na een poosje weer losgemaakt en kunnen vrij rondlopen. Goed om te zien!

Wil je ook met Koning Aap naar Mongolië? Dat kan, klik voor meer informatie op deze link.