Een tafel vol traditionele mezes!

Veronique vertelt enthousiast over haar reis: 'Onze tour naar het zuidwestelijke deel van het eiland Tinos brengt ons naar de artistieke dorpjes Kardiani, Ysternia & Pygros. In alle dorpen zie je witte huisjes met blauwe deuren & ramen en smalle steegjes die vaak onder de huizen doorlopen. Je krijgt het gevoel dat je door ondergrondse tunnels loopt'. 

We starten bij een fantastisch uitzichtpunt over het dorp Kardiani en de baai Ormos Giannaki. Werkelijk schitterend. Dit schilderachtige bergdorpje ligt op de hellingen van de berg Pateles en staat bekend om zijn bijzondere architectuur en prachtige gevels. We dalen af en struinen door het dorp met zijn marmeren waterbronnen, vele trappen en steegjes en bezoeken de twee prachtige kerken (een Orthodoxen kerk en een Katholieken kerk) van het dorp.

Ysternia is het tweede idyllische dorpje die we bezoeken tijdens de excursie. De prachtige witte huizen en smalle geplaveide steegjes zorgen ervoor dat je camera overuren draait. En wat een rust heerst er in dit dorpje. Ons reisbegeleider vertelt dat het dorp wordt bewoond door iets meer dan honderd inwoners en dit voel je ook. Tinos is een eiland dat nog lang niet zo bekend is onder de niet-Griekse toeristen en dat maakt het extra betoverend.

Pygros is een waar openluchtmuseum. Je vindt er mooie kerken (Agios Nikolaos en Agios Dimitrios), schitterende fonteinen, prachtige traditionele huizen met marmeren deuren en gezellige kafeneions (traditionele koffiehuisjes). Ik heb Pygros ervaren als de meest bruisende stad van de drie!

We eindigen in de haven van Pygros, ook wel Panormos genaamd, waar we aanschuiven aan twee lange tafels met uitzicht op zee in Taverna Maistros. De tafel wordt vol gezet met dagverse lokale lekkernijen, waaronder aubergines, calamares, fava en dagverse vis. We voelen ons echte locals en genieten van de lokale wijnen, biertjes en deze traditionele mezes. Wat is het heerlijk om met zijn allen lang te tafelen en na te praten met op de achtergrond een Grieks muziekje. 

We lopen nog een stuk langs het water en worden aangesproken door een van de vrouwelijke dorpsbewoners die samen met haar vrienden aan een lange tafel zit met een fles Raki in het midden.  “Do you like Tinos?” “And did you enjoy your food?”. Wij beantwoorden de vragen met volmondig “YES”, wat ons een glimlach van oor tot oor oplevert. En dit is nou waarom ik zo van Griekenland houd!