Op bezoek bij Giovanni en zijn familie

Door: Janice

Proef de lokale cultuur met ResiRest

Na een intensieve hike hoefden we na het douchen even niet na te denken waar we vanavond zouden gaan eten. In het programma staat namelijk al een diner via ResiRest gepland. We gaan hiervoor diep de koffie- en bananenplantages in. We merken al gauw dat we echt van de gebaande paden afgaan en via een onverharde, hobbelige weg komen we op een gegeven moment bij Giovanni aan.

Te gast bij 'Gio'

We mogen hem Gio noemen. Gio neemt ons de laatste meters te voet mee naar zijn huis. Hier ontmoeten wij zijn vrouw, dochter en zijn buurvrouw en dochter, die vanavond helpen met koken. Later haken ook zijn ouders aan voor het eten. Gio spreekt redelijk goed Engels en je merkt dat hij ontzettend enthousiast is om ons te ontvangen. Het is de eerste keer dat ze dit doen, op deze manier toeristen ontvangen. Je merkt dat het voor hun nog wat onwennig is, maar dat ze er alles aan willen doen om het ons naar de zin te maken.

We krijgen een kleine rondleiding langs de keuken. We eten vanavond tamales. Een typisch Colombiaans gerecht met vlees, groente en rijst wat in een bananenblad wordt gerold. Dit staat van ongeveer 4 tot 5 uur op het vuur en wordt zo langzaam gegaard. De oven en het fornuis die in de keuken staan heeft Gio zelf gebouwd. Een aantal groepsgenoten helpen mee met het rollen van tamales. Uiteraard zitten de tamales voor ons al even in de pan, maar degene die wij helpen maken bewaren ze dan weer voor morgen. Na een tijdje nemen de vrouwen het koken weer over en mogen wij onder het genot van een zelfgemaakte limonade een kijken je nemen in een van de slaapkamers.

Een bijzondere ervaring

Onder het bed in deze slaapkamers zit een tunnel verstopt. Gio vertelt ons dat er vroeger tijdens de oorlog een tunnel was gegraven, zodat de eigenaar van de boerderij kon vluchten als de guerrilla’s kwamen. Koffieboeren werden namelijk vaak ontvoerd, omdat zij over het algemeen meer geld hadden. We mochten de tunnel in, maar we konden wel schorpioenen en spinnen tegenkomen, brrrr. Ik heb even overgeslagen, maar vier van mijn groepsgenoten waren echte dare devils en die zijn wel met Gio samen door de tunnel gelopen. Deze was ongeveer 20 meter lang en kwam uit aan de zijkant van de heuvel waar de boerderij op staat, wel echt heel erg gaaf om ze daar weer uit te zien komen.

Ondertussen wordt er lekker met elkaar gekletst. Gio kletst met verschillende groepsgenoten, opa maakt een praatje met Mariëtte, in het Spaans over kippen. En de kindertjes maken verlegen foto’s met mijn reisgenootjes Bram en Lotte. Bram is een erg lange Nederlandse man en Lotte een knappe blonde vrouw. Dat vinden ze maar wat interessant om vast te leggen!

 

Uiteindelijk wordt de lange tafel gedekt en genieten we samen met de familie en ons groepje van de overheerlijke tamales. We krijgen er nog een hot choco bij en een toetje na. Dit was een soort gebakken banaan met guave, erg smakelijk allemaal!

Na een aantal uur nemen we weer afscheid van Gio en zijn familie. We zijn onder de indruk van hun leefstijl en hun enorme gastvrijheid. Een bezoekje als deze blijft mij nog een lange tijd bij.

We hebben Gio en zijn familie met dit diner via ResiRest een financieel steuntje in de rug kunnen geven. Ik durf met zekerheid te zeggen dat zowel wij als reizigers, als Gio en zijn familie als gastgezin een ervaring rijker zijn.