Overnachten in een casa particular

Eind vorig jaar had ik het geluk om met Shoestring mee te gaan op de 2-weekse rondreis Cuba: Cultuur & Strand. Ik keek er voornamelijk heel erg naar uit om bij de locals thuis te slapen in een zogenaamde ‘casa particular’. ‘Casa particular’ betekent letterlijk ‘particuliere woning’. Je overnacht bij de Cubanen thuis, maar hebt wel beschikking over een eigen slaapkamer met badkamer: een soort bed & breakfast dus. Hier had ik al veel over gehoord, maar ik had mij hier nooit echt een goed beeld bij kunnen vormen. Je hebt je eigen slaapkamer, maar hoe zijn de voorzieningen en hoe verloopt het contact met je familie? Kortom: ik was er helemaal klaar voor om de proef op de som te nemen!

Tijdens de 2-weekse rondreis bezochten we eerst Havana, las Terrazas (normaal gesproken bezoek je ook Viñales, maar hier had net een orkaan geraasd) en Cienfuegos alvorens we in Trinidad aankwamen. We waren daarom al enigszins bekend geworden met de lokale cultuur en gebruiken. Toen onze bus in Trinidad aankwam, stopte hij bij een klein hofje waar alle casas particulares aan grenzen waar onze groep over verdeeld zouden worden. Onze reisbegeleider Mabel heeft al uitgepuzzeld waar zij iedereen de komende drie nachten onder zal brengen.

  

Onze groep bestond uit 23 reizigers, die onder werd verdeeld over 6 families. De kleinste ‘groep’ die bij een familie onderverdeeld werd, bestond uit 2 personen en de grootste groep die samen in een huis sliep, bestond uit 8 personen: daar werd ik bij ingedeeld. Dit huis had maar liefst 7 slaapkamers. Ik wist niet waar ik moest kijken, zo mooi was het hier! De kamers waren niet allemaal hetzelfde, maar hadden wel allemaal een eigen badkamer en airconditioning, alles zag er tiptop uit. Ook kon je vanaf bijna elke plek in het huis van de wifi gebruik maken (mits er geen stroomonderbreking was).

De locatie van het hofje waaraan alle casas particulares gelegen zijn, is erg centraal. Als je de straat de ene kant op volgt, sta je binnen 5 minuten op Plaza Mayor (het centrale plein midden in de stad) en als je de andere kant op loopt, sta je binnen enkele minuten bij het kantoortje waar vandaan alle excursies plaatsvinden. Onze gids Mabel heeft nog uitgelegd hoe je overal komt zodat we niet konden verdwalen, maar als je deze rechte weg blijft volgen, is verdwalen onmogelijk!

  

Onze gastvrouw (Ana) nodigde ons bij aankomst uit voor een welkomstdrankje op een van de drie (!) dakterrassen, waar wij ook de volgende ochtend het ontbijt zouden krijgen. Zowel Ana als haar familieleden die wij tijdens ons verblijf in het huis tegenkwamen spraken alleen Spaans en stonden op elk moment van de dag open voor een gezellig (of informatief) praatje. Als je geen woord Spaans spreekt maakt dit ook niet uit, want met handen en voeten kom je ook een heel eind!

Ik werd de volgende ochtend wakker met een telefoon die niet was opgeladen, want de stroom was weer uitgevallen. Na navragen bij Ana blijkt dat alle stroomonderbrekingen op Cuba gepland zijn en in blokken van +/- 6 uur worden verdeeld. Zo weet iedereen van tevoren wanneer er wel of geen stroom zal zijn en kan daar rekening mee worden gehouden. Dit doen ze zo, omdat het voorheen dagen of soms weken kon duren dat er geen elektriciteit was. Omdat de koelkasten dan zo lang uit waren, bedierf al het eten. Nu blijft het nog goed koud in de koelkasten omdat de stroom niet langer dan 6 uur uit is. Als er geen elektriciteit is, kun je in de casa overigens wel gewoon (koud) douchen, want de waterdruk is prima (misschien zelfs beter dan in een hotel!). Als je er rekening mee houdt dat de stroom uit kan vallen en een powerbank meeneemt, ervaar je hier tijdens je verblijf geen problemen mee.

Vervolgens was het tijd om aan te schuiven voor het ontbijt… Dit was echt een feestje. Ana had koffie, thee en smoothies voor ons klaargemaakt en verder stond de tafel vol met brood, kaas, tomaat, avocado, verschillende soorten fruit. Ter plekke maakte zij nog roerei voor ons. Er was echt veel te veel voor ons allemaal. Er werd mij van tevoren al verteld dat het eten in een casa nog beter is dan in een hotel, en niets is minder waar!

  

Op onze laatste avond heeft Ana haar hele familie ingeschakeld om een tafel vol heerlijk eten voor ons te bereiden. Ze heeft onze hele groep van 23 man uitgenodigd om op ons dakterras te eten, maar helaas had de rest al andere dinerplannen gemaakt, dus hebben wij alleen met de groep die hier sliep gegeten. Dat maakte de ervaring er niet minder bijzonder op. Het etentje vond plaats tijdens een stroomonderbreking, dus wij zaten met z’n achten op het dakterras in het donker, en achter ons speelde een live band speciaal voor ons. Gelukkig had iemand een zaklamp meegenomen die wij boven de tafel op konden hangen en een ander had de zaklamp van een telefoon aangezet, zodat wij wel íets konden zien van al het lekkers wat Ana met haar hele familie heeft klaargemaakt die dag. Vooraf kregen wij een kaassoep en erna werd de tafel vol gezet met een schaal met kip, een hele vis, drie lokaal bereide kreeften, rijst en allerlei groenten, alles in overvloed.

De live band die op ons dakterras een privé optreden gaf, speelde heel mooi en op een gegeven moment werden wij door hen aangespoord om te dansen. Dit was een beetje onwennig nog, maar omdat een paar van ons eerder een salsa dansles hebben gevolgd, konden wij nu mooi onze geleerde pasjes oefenen. Toen dit op zijn zachtst gezegd niet helemaal vlekkeloos ging, leerde de zangeres ons (iedereen deed mee) een super simpel dansje, onze gastvrouw Ana deed ook mee, we hebben echt genoten en ontzettend gelachen.

Een bijzondere ervaring? Absoluut, ik had dit niet willen missen!

  

Ga jij binnenkort naar Cuba?

Overweeg dan zeker om ook in een casa particular te overnachten! Het geeft een extra dimensie aan je reis, omdat je een beter beeld krijgt van het leven van de Cubanen. Vragen over het socialistische systeem of leuke tips over wat je in de omgeving kunt doen: je Cubaanse familie kan je er alles over vertellen. Leuk en handig! Maar nog belangrijker is misschien wel dat de lokale bevolking profiteert van je verblijf.

Omdat het gemiddelde maandsalaris van een Cubaan ongeveer 25 euro bedraagt, is een casa een mooie manier om geld bij te verdienen. Een groot deel van de inkomsten moet worden afgedragen aan de overheid, maar de huiseigenaren mogen zelf ook een deel houden. Wil je jouw gastgezin echt steunen, dan doe je er goed aan om zowel het ontbijt als het diner in de casa te nuttigen. Dit zorgt voor extra inkomsten voor de familie waar jij verblijft, maar wij hebben ook ervaren dat het eten ook écht lekkerder (en goedkoper) is dan in een door de overheid gesubsidieerd restaurant.

Daarnaast is het goed om je voorafgaand aan je reis goed te beseffen dat veel spullen die voor ons heel gemakkelijk te krijgen (en vaak ook heel goedkoop zijn), in Cuba schaars zijn. Denk bijvoorbeeld aan verzorgingsproducten, speelgoed, kleding en medicijnen. Onze gastvrouw Ana wilde bijvoorbeeld geen geld van ons aannemen, maar zij was wel ontzettend blij met al dit soort producten. Wij hebben alles wat wij over hadden bij haar achtergelaten en zij zou dit onderverdelen over andere Cubaanse gezinnen. Zo maak je met iets dat voor jou niet zo bijzonder is, het leven van een ander opeens veel gemakkelijker!