Duurzaam toerisme, je hoort de term overal. Je komt er als reisorganisatie bijna niet meer mee weg als je niets doet voor de bestemmingen waar je reizen uitvoert. Bomen planten, projecten ondersteunen, geld doneren of huizen bouwen, je kunt van alles doen om ervoor te zorgen dat de leefomstandigheden van locals en dieren in stand blijft. Maar wat nou als je er actief aan zou bijdragen om deze omstandigheden te verbeteren?
Runa Tupari in Ecuador
Runa Tupari in Ecuador
Runa Tupari is een project dat de inheemse bevolking ondersteunt, zowel in culturele als in economische zin. Runa Tupari betekent in de lokale Quichua taal dan ook ‘Ontmoeting met de Lokale Bevolking’.
In twee kleine dorpen buiten markt plaats Otavalo hebben verschillende indiaanse families met geleend geld eenvoudige maar sfeervolle kamers met eigen douche en wc gebouwd om reizigers te kunnen ontvangen. Je hebt zo de kans om het Ecuadoraanse leven van dichtbij mee te maken en steunt direct de betreffende familie en hun hele leefgemeenschap.
Collega Mariëlle van Delft bracht een bezoek aan Runa Tupari
In Cotacachi, een klein dorpje ten noorden van Quito, word ik opgevangen door iemand van Runa Tupari die me naar het huisje van Rosa en haar familie brengt, vlakbij het Cuicocha meer. Rosa heeft drie kleine kinderen waarvan de middelste, Yopanqi, de ondeugendste is. De kleinste is een grappig meisje, dat heel scheel kijkt en heerlijk kan schransen. Er loopt ook een oude man rond die ergens op een berg blijkt te wonen en af en toe naar beneden komt om eten te bietsen. Hij kraamt alleen maar onzinnige kreten uit maar lacht wel heel lief. Hij is geen familie maar Rosa zorgt voor hem, zo gaat dat hier.
Ik krijg een kamer in een klein aangebouwd huisje. Er staan twee bedden en de kamer is mooi aangekleed in de stijl van de indigena’s (de lokale indiaanse bevolking). Er is een douche (met warm water) en een toilet. Allemaal eenvoudig maar heel comfortabel. In de tuin groeien veel bloemen en ik geniet van de groene omgeving. Tegen het einde van de middag mag ik nog mee helpen koken met Rosa en haar zus. Ik pel de bietjes en snijd ze in blokjes. Koken is niet zo mijn hobby maar zo met de vrouwen onder elkaar is het erg gezellig.
Rosa’s man schuift ook aan voor het avondeten en samen met de familie eten we in de eenvoudige keuken en kletsen we over het leven hier en in Nederland. De soep smaakt prima, het hoofdgerecht is rijst met een lapje vlees en rode bieten, erwten en bonen. Daarbij serveert Rosa ook nog heerlijke geroosterde maïskorrels met knoflook en zout. Erg lekker.
